A+ R A-

یادداشت/" در باب جدال های انتصابیه "

 

مسند مدیریت در سطوح مختلف محل آمد و شد است ؛ خرم آن نغمه که مردم بسپارند به یاد !یادداشت/

 

خنک آن که بر عزل و نصب ها حجت عقلیه ، شرعیه و حکمت حکمرانی حاکم باشد . شروط و قیود عرفیه و جاری بر ذهن ها نهایتا در حد استحسانات عرفیه معنا دارد و نه بیشتر ؛ چرا که چه بسا فارغ از دلیل و منطقی باشد که وصف "( .. لِيَهْلِكَ مَنْ هَلَكَ عَنْ بَيِّنَةٍ وَيَحْيَىٰ مَنْ حَيَّ عَنْ بَيِّنَةٍ ۗ وَإِنَّ اللَّهَ لَسَمِيعٌ عَلِيمٌ اﻷنفال 42)" بر آن صادق گردد.

° بومی گرایی :

این که مسوول باید حتما بومی باشد از آیات محکمات نیست و  متشابهی را می ماند که در کنار دلپاکان ، بسیاری فرصت جویان و سواران بر اریکه قدرت بر مرکب چموشش می نشینند و شریک دزد و رفیق قافله بر حقوق مردم می تازند . بومی بودن در تصدی مسوولیت حسن است اما تمام علت نیست . اگر یک معدل ساده از کارایی بومیان به مدیریت رسیده بگیرید -  فرضا در  فلان سامان بی سامان که تب بومی بودن مسوولان بالاست - تصدیق خواهید کرد که چنان توفیری بر غیر بومیان ندارند.  از سویی بسیارند افراد توانمند که به دلایل خاص ممکن است در زادگاه و منطقه خود زمینه تولی امری را نداشته باشند اما در اطراف بلاد ، خوش تر از هر مدعی ای بدرخشند. سر سخن علی ع همین جاست که فرمود : "  مَنْ ضَيَّعَهُ الْأَقْرَبُ أُتِيحَ لَهُ الْأَبْعَدُ " آن را که نزدیکان قدر نشناسند " خداوند " با بیگانگان یاری اش می کند و نیز گویا کلامی در انجیل آمده است که " پیامبران در میان مردم خویش ارج نمی بینند ." بخشی از فلسفه تشریع هجرت در زمین پرگستره الهی همین است که اگر عالِم ، فرهیخته و مدیر توانمندی در جامعه خود با دیوار بی مهری درگیر شد نا باغ مهربانی قدرشناسان در کرانه های دور پرواز کند و در آن جا خیر بیند و خیرات رساند . قطعا ، عقلای هیچ ملتی در این کهن سیاره ، نخبه ای کارامد را به جرم تولد در نقطه ای دیگر از این خاکی زمین ، خانه نشین نمی کنند. آری می پذیرم که آوردن بسیطان و نشاندن آنان بر گرده نخبگان یک دیار جرمی سنگین ، عملی به غایت ننگین و آهنگی به حق غمگین و حزن آفرین است ! بلیهانی که در دیار خود در زمره عوام بوده اند و به حکم شرطه قدرت تحفه نامیمون قاصدک بد خبر برای مردمی خوشدل در گوشه ای از این سرزمین شده اند اما ادعاهای اسطوره ای و قمپز درکردن های بی حسابشان سوهان روح ساکنان شهر و روستای هر وادی است . رفتار پر از تملق بی مرامان بیگانه پرست هم ، چاشنی قوی ای است که این آدم های کم جنبه را بیشتر به هیجان می آورد .

جوان گرایی :

برخی هم در انتصابات به جای آن که به تاسی از قرآن ، توانایی علمی و جسمی و حفیظ و امین بودن را در تصدی کارها شرط اصیل بدانند گرفتار سن و سال اند و مشق جاهلی و جوانی می کنند. البته موسم شباب ربیع عمر و فصل شکوفایی آدمی است لیک ، به تعبیر پیر فرزانه انقلاب جوانی برای منصب پذیری نسبی است ؛  چه بسا روح الله ۸۰ ساله ، حوصله و اراده انقلاب کردن و بر طاغوت شوریدن را داشته باشد اما فردی در دهه ۳ ، ۴ یا ۵ عمر از در محافظه کاری و بی حالی و وارفتگی در اید !.سید  اسد الله مدنی ۷۰ - ۸۰  ساله همان اندازه برای خطبه و محراب جمعه تناسب دارد که خامنه ای ۴۰ ساله . اما مسلم است که  هر ۸۰ ساله و ۴۰ ساله ای زیبنده این جایگاه نیست .

نفاق صاحب منصبان :

مصیبت این جاست که مسوولی نشاندار آشکارا فریاد برآورد که در پی نصب بومی و جوان و فردی متصف به فلان اوصاف بوده است لیک نهانی ، برای ناکامی توانمندی بومی و مجرب ، از فرط سعایت و سوسه نهادن نفس نفس زدن را تجربه کند که طبعا "(يَوْمَ تُبْلَى السَّرَائِرُالطارق 9].  شرمگین بر ملا شدن ضمیر بد طینت درون خواهد شد.

مصلحت اندیشان :

مشکل دیگر شخصیت های حقیقی و حقوقی هستند که یا در روزمرگی زندگی نسبتا آرام خویش متوهمند که حال دیگران نیز خوش است یا مصلحت خلق نمی دانند و در بیت خیالات خود واله و حیرانند . اینان به راستی در غنایم شریکند و از غرائم دامن برمی کشند . از نظر اینان هر مسوولی زبان ریز تر باشد و در تمشیت مهام امور دفتر و اداره آنان و چه بسا موارد شخصی شان کمر همت بگمارد مستحق انتصاب و شایسته ستایش در خفا  و عیان است .

پدرخواندگان !

البته پدرخواندگان پرگوی ملیجک رفتار و بیانیه نویس و خود رییس پندار بر امور جامعه و در واقع ابزاران به بازی گرفته و چاقوهایی که سر شیران را به نفع شغالان می برند نیز قصه پر غصه این زمانه پرپیچش اند .

جناح بازی :

علت دیگری که دل حاذقان را ریش می کند آن است که در عرف جاریه پر از ارتعاش و خالی از عقلانیت واصلان به قدرت ،   انتخاب همکاران و نصب مدیران ، مناسباتی بی مایه چون انتساب به باند و فرقه و جناح سیاسی و قبیله ای و ستاد انتخاباتی پررنگ تر از ویژگی هایی است که شایسته گزینی نهفته در آیین حکمرانی خوب مقتضی آن است . خدا به داد این دیار بره سان گرفتار در هجوم گرگان برسد !

 پس هان ، ای قبیله قدرت و ثروت لمیده بر جایگاه های مهم حاکمیت ، شما را به حقیقت هستی ، اگر ناصح نیستید و اخلاص عمل نمی دانید؟ لااقل عبد قن دنیا نباشید و به قول واعظ شوشتری گاهی خدا را نیز به شراکت گیرید و جانبش نگاه دارید . بپذیرید به قول مولا علی ع آنان که اسمشان در آسمان معروف تر از زمین است اگر نقش یابند و قدر بینند خلقی را به درایت و سعی و همت خود بر صدر نشانند و با اندیشه و خلوص ایمان و کار و خدمت و ساختن ، مردم دل به راستی و صداقت سپرده و امید به نظام اسلامی و مکتب شهیدان  و راه پیر طریقت و مرشد حقیقت بسته را از رنج و حرمان ها می رهانند.

 

نظرات/سوالات

  • هیچ نظری یافت نشد
لطفا برای ثبت نظر خود وارد شوید

چند رسانه ای

صوت: بحث و گفتگو دکتر جعفری در باب شبهات فرهنگی
صوت: گزارش صحن علنی دوشنبه 26 اسفند در مصاحبه با رادیو فرهنگ
صوت: نطق اضطراری آخر سال دکتر قاسم جعفری در مجلس
گزارش صحن علنی 25اسفند در مصاحبه با رادیو فرهنگ
گزارش صحن علنی شنبه 24 اسفند در مصاحبه با رادیو فرهنگ
گزارش صحن علنی 21 اسفند در مصاحبه با رادیو فرهنگ
گزارش بازدید دکتر قاسم جعفری از حوزه گیفان

آخرین مطالب

آمار بازدید

امروز
دیروز
بازدید کل
58
180
1620184
سه شنبه، 29 اسفند 1402

گالری تصاویر

No result...