در گزارشی دیدم که جایزه بهترین معلم سال ۲۰۲۰ را گرفته است . مبلغ این جایزه یک میلیون دلار است و موسسه " وارکی " ( warkey ) با همکاری یونسکو مجری اش می باشند . آنچه " رانجیتسین دیسیل " این معلم ۳۲ ساله هندی را متفاوت کرده است و از بین ۴۲ هزار نامزد برای چنین جایزه ای برگزیده شده است ، اول آن که وقت خود را در روستاهای ایالت ماهاچرا هند و برای اموزش فرزندان قبایل و عشایری صرف کرده است که به خاطر تعلیمشان اول زبان انان را یاد گرفته و بعد متون اموزشی را به طرز هنرمندانه و با بهره گیری از همه فنون و تکنولوزی آموزشی به زبان بچه ها برگردانده است و اینک رمز ها ، نشانه ها ، کلیپ ها ی صوتی و تصویری به کار رفته در شیوه تدریسش در ۸۴ کشور توسط دیگران استفاده می شود .
کار مهم و انسانی رانجیتسین آن است که با شنیدن خبر برنده شدنش اول به دست و پای پدر و مادر افتاده است و بعد با تصمیم عجیبش همه را غرق در تحیر و تفکر کرده است . او اعلان کرده است نصف جایزه اش را بین ۹ نفر از رقبایش تقسیم می کند که به مرحله نهایی رسیده اند . ( هر یک ۵۵ هزار دولار ) و در پاسخ گفته است ما با هم خوشبخت می شویم و با هم در توسعه آموزش موفق خواهیم بود و نه هریک به تنهایی . راستی باید پذیرفت قلب معلم واقعی ، باغ محبت و انسانیت است . ( منبع الجزیره )
به نظر این حقیر ، این سرزمین کم ندارد معلمانی که در کنار صرف عمر و هنر و داشته های معنوی خود، نه تنها جایزه به دست امده که دارایی شخصی خود را نیز برای تعلیم و تربیت فرزندان این آب و خاک ارزانی کرده اند اما کمتر شناخته شده اند و یا جهات رسمی و پیکره جامعه در شناساندنشان قدری قصور و تقصیرها دارد . چقدر خوب است در ایام سخت انتشار بلیه ی جهان گستر کرونا ، فداکاران جامعه تعلیم و تربیت را کشف کنیم و مراتب تقدیر عملی خود را به پایشان بریزیم !
" با مردم تا اوج"
کانال اطلاع رسانی و بیان دیدگاه های آزاده سرافراز، #دکتر_قاسم_جعفری،نماینده ادوار مجلس شورای اسلامی،مدیر گروه فقه دانشگاه پیام نور تهران
https://t.me/bamardomtaouj
نظرات/سوالات